Jun: Japanse Chin, Geboren 16 Juli 2020 op de Zorghoeve in Kortenaken
2020 is voor ons allen een beetje een vreemd jaar, dat is voor mij en mijn echtgenoot niet anders.
Door alle coronatoestanden werd ik plots twee jaar vroeger dan verwacht jong gepensioneerde, en door de vele vrije tijd begon het idee een hondje te adopteren steeds concretere vormen aan te nemen. Omdat onze voorkeur uitging naar adoptie zijn wij een paar keer op bezoek gegaan bij de zorghoeve in Kortenaken.
Gezien onze leefomgeving keken wij uit naar een kleinere of middelgrote hond, en zo is Iris van de Zorghoeve bij één van onze bezoeken tevoorschijn gekomen met deze prachtige Japanse Chin (of Japanse Spaniël).
Een lief en schattig teefje bleek na inbeslagname zwanger te zijn en heeft toen 4 donzige pups gehad, twee teefjes en twee reutjes. Bij het zien van die schattige pluchen bolletjes was de beslissing snel genomen, zowel mijn man als ikzelf zijn op slag verliefd geworden op de ietwat grotere en norsere van de vier puppy’s en hebben meteen de adoptie vastgelegd.
In afwachting van de dag dat hij 8 weken zou worden zijn we nog verschillende keren teruggegaan om onze jongen te bezoeken, we konden het niet laten (lol) en toen was het uiteindelijk zover en op een zonnige zaterdag zijn we als fiere en trotse ouders onze zoon gaan ophalen. Zijn broertje en twee zusjes waren reeds vertrokken naar hun nieuwe thuis en dezelfde dag is ook hun mama naar haar nieuwe familie gegaan.
Jun is nu reeds twee maand bij ons, en dit tot onze allergrootste plezier, de liefde en vriendschap die je ervan krijgt is niet met woorden te omschrijven.
Jun is een echte lieve deugniet, tussen de vele knuffelmomenten mag het dagelijks speeluurtje zeker niet ontbreken.
Vanaf dag één loopt hij flink aan de leiband en doet dagelijks progressief zijn wandelingetjes, ’s nachts slaapt hij stevig door en op een goeie week tijd was hij zo goed als proper, en dit zonder Bench training, met geduld, liefde en een vastberadenheid was de klus zo geklaard.
Aan iedereen die eraan denkt een hondje in huis te halen, denk tweemaal, driemaal en viermaal na, maar één keer de stap gezet zul je al snel merken dat de liefde en genegenheid die je ervoor terugkrijgt duizenden keren loont.
Rest mij enkel nog Iris en familie en de vele vrijwilligers van de Zorghoeve van harte te danken en te feliciteren voor het schitterend werk die zij dag in dag uit leveren bij het opvangen van de vele dieren.
Komentarze