Ik ga nu al verschillende jaren wandelen met asielhondjes.
Het begon allemaal met een grote liefde voor honden, maar thuis konden we geen hond houden. Via een vriend hoorde ik dat je kan gaan wandelen met honden die in een asiel zitten, wat voor zowel de honden als voor mezelf goed zou zijn.
In het begin wist ik niet goed wat te verwachten, want sommige honden hebben al heel wat meegemaakt. Maar eens ik een hondje toegewezen kreeg om mee te gaan wandelen, was ik volledig in mijn element, en de hond ook.
Elk hondje is anders, met sommige ging ik eerst kort even lopen zodat ze de meeste energie kwijt raken en erna meer kunnen genieten van de wandeling. Met andere honden ging ik maar een klein half uurtje wandelen omdat ze wat last hadden van eventuele kwaaltjes. Wat elk hondje gemeenschappelijk heeft, is dat ze je echt dankbaar zijn voor zo’n wandeling en dat ze weer een beetje socialer worden.
Groot of klein, jong of oud, wat ze ook meegemaakt hebben, elk hondje in het asiel heeft liefde nodig en heeft liefde om te geven.